On yılı aşkın süredir fizyoterapist olarak, engelli ve gelişimsel gecikmesi olan çocuklarla çalışıyorum. Bu yıllarda geleneksel yöntemlerin hem gücünü hem de sınırlarını gördüm.

Yoğun Therasuit çalışmalarında, iki-beş hafta boyunca her gün üç saatimi tek bir çocukla geçirirdim. Bazen tüm emek ve özenime rağmen ilerleme çok yavaştı ya da hiç olmadı. Çocuklar "Bacaklarımı uzatıyorum!" dese de dizlerinin hafif bükülü kaldığını görürdüm. Onların hayal kırıklığı benimkini yansıtıyordu. Bir şey eksikti.

Merak ve şefkat beni alışılmışın ötesine taşıdı. Bonnie Brandes'in Symphony of Reflexes kitabını ve ilkel reflekslerin entegrasyonunu keşfettim. 2019'da Madrid'de QRI eğitimi aldım; her şey değişti.

QRI'yi seanslara dâhil ettiğimde sonuçlar belirgindi. Çocuklar daha hızlı ve özgüvenle ilerledi; yeni beceriler bir anda öğrenildiği için değil, bedendeki gerilim nihayet çözüldüğü için. Soğuk lazer uyarımı ve refleks entegrasyonu; sinir sistemini düzenlemeye, kortizol ve adrenalini sakinleştirmeye ve zaten içlerinde olan hareket kalıplarını açığa çıkarmaya yardım etti.

Bugün QRI'yi fizyoterapinin temel araçlarıyla birleştiriyorum: hareket, egzersiz ve nazik dokunuş. Kimi çocuklara bedenle rehberlik yeterli; kimileri için QRI eksik parçayı tamamlıyor. Hedefim aynı: sinir sistemini yeterince sakinleştirmek ki çocuk kendini güvende hissedip büyüsün.

Şifalanma anlamakla başlar, doğru araçlarla sürer ve bağ içinde açılır. Her seansa bunu getiriyorum.